រឿងត្រីរបស់ជនជាតិជប៉ុន

ជនជាតិជប៉ុនចូលចិត្ត សាច់ត្រីស្រស់ៗតែសមុទ្រ និងប្រភពទឹកក្បែរៗជប៉ុននោះមិនមានត្រីបរិបូរណ៍ អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំមកហើយដូច្នេះទូកនេសាទត្រូវមានទំហំកាន់តែធំឡើងៗដើម្បីអោយអាចរកត្រីបរិភោគអោយបានគ្រប់គ្រាន់

អ្នកនេសាទទាំងឡាយចេញទៅនេសាទត្រីក្នុងរយៈពេលយូរទៅៗ ហើយកាន់តែឆ្ងាយពីឆ្នេរទៅកាន់តែឆ្ងាយ។ ការនេះកាន់តែប្រើពេលវេលាយូរ ក្នុងការនាំយកត្រីត្រឡប់មកវិញ។

បើសិនជាប្រើរយៈពេលលើសពី ២ ទៅ ៣ ថ្ងៃត្រីក៏កាន់តែលែងស្រស់ ជនជាតិជប៉ុនមិនចូលចិត្តសាច់ត្រីដែលមានរស់ជាតិបែបនោះ

...វិធីដោះស្រាយបញ្ហាគឺ

ក្រុមហ៊ុននេសាទត្រូវដាក់ទូរ ក្លាសេ នៅលើទូកនេសាទ លុះចាប់ត្រីបានក៏ដាក់ត្រីក្នុងទូរនោះតាំងតែពីពេលនៅឯសមុទ្រ។​ ធ្វើបែបនេះអ្នកនេសាទអាចនេសាទត្រីបានកាន់តែឆ្ងាយពីឆ្នេរឡើង។ តែជនជាតិជប៉ុនក៏នៅតែអាចញែកភាពខុសគ្នារវាងរស់ជាតិរបស់សាច់ត្រីក្លាសេរឹងដ៏ដែល។ ហើយពួកគេក៏មិនចូលចិត្តត្រីដែលក្លាសេរឹង នាំអោយត្រីនោះមានតម្លៃថោកដដែល។

ហេតុដូច្នោះ ក្រុមហ៊ុននេសាទក៏បានតម្លើងធុងទឹកនៅលើទូកនេសាទពេលចាប់ត្រីបានក៏បោះត្រីទៅក្នុងធុងនោះទៅ។ លុះទូកបត់ទៅបត់មកទូកក៏ឃ្លេងឃ្លោងត្រីក៏ពុលហើយឈប់ហែលហើយត្រីក៏កាន់តែខ្សោយទៅៗទោះបីជាវានៅរស់ក៏ដោយ។

សំណាងមិនល្អ ដែលជនជាតិជប៉ុននៅតែអាចញែករស់ជាតិត្រីបានដូចដើម។ ត្រីទាំងនោះមិនបានផ្តល់រស់ជាតិស្រស់បានដោយហេតុថាត្រីទាំងនោះមិនបានហែលមកជាច្រើនថ្ងៃហើយ។ ឯជនជាតិជប៉ុនវិញចូលចិត្តរស់ជាតិត្រីស្រស់ៗជាងត្រីដែលមានរស់ជាតិទក់ៗបែបនេះ។

ដូច្នេះតើក្រុមហ៊ុននេសាទជប៉ុនដោះស្រាយបញ្ហាសាច់ត្រីនេះយ៉ាងដូចម្តេច?
តើពួកគេធ្វើដូចម្តេចដើម្បីចាប់ត្រីដែលផ្តល់រស់ជាតិស្រស់ៗត្រឡប់មកប្រទេសវិញ

ប្រសិនបើអ្នកជា​អ្នកពិគ្រោះយោបល់ដល់ក្រុមហ៊ុននេសាទតើអ្នកនិងណែនាំ និងផ្តល់យោបល់ដល់ពួកគេយ៉ាងណា?

ពេលដែលអ្នកបានទទួលជោគជ័យទៅតាមគោលដៅដែលបានកំណត់ទុក។ អ្នកមានគួរគ្រងដែលសមរម្យ។ និងទ

ទួលបាននូវភាពជោគជ័យក្នុងអាជីព។​ ហើយបានដោះបំណុលពីធនាគារ ឬអ្វីក៏ដោយ។

អ្នកហាក់បីដូចជាអស់ភាពខ្វាយខ្វល់ក្នុងចិត្ត ហើយអ្នកក៏អស់ភាពលំបាកដែរ។
តើអ្នកត្រូវបញ្ឈប់វាត្រឹមប៉ុណ្ណឹង ឬក៏ត្រូវបន្តវាទៅមុខទៀត?

វាជាហេតុផលមួយដែលប្រៀបបានទៅនឹងបញ្ហាត្រីរបស់ជនជាតិ ជប៉ុនដូចគ្នាដែរ។
ដំណោះស្រាយរបស់វាគឺងាយណាស់
តាមទស្សនរបស់លោក L.Ron Hubbard កាលពីមុនទស្សវត្យឆ្នាំ ៥០ លោកបានពោលថា :

«មនុស្សយើងប្រយុទ្ធតស៊ូដើម្បីភាពជោគជ័យតែក្នុងបញ្ហាដែលបានកើតឡើងជុំវិញខ្លួនតែប៉ុណ្ណោះ»

តើបញ្ហាដែលបានកើតឡើងទាំងនោះបានផ្តល់អ្វីខ្លះអោយជីវិត?

ពេលអ្នកយល់ថាអ្នកពូកែ អ្នកមានសមត្ថភាព អ្នកមានគោលដៅអ្នកក៏ចាប់ផ្តើមសម្លឹងមើលបញ្ហាផ្សេងៗជាបទពិសោធន៍ដែលត្រូវដោះស្រាយ។ ពេលដែលអ្នកយកឈ្នះលើបញ្ហាទាំងនោះបាន។ អ្នកនិងមានអារម្មណ៍រីករាយចំពោះខ្លួនឯង

ហើយអ្នកក៏មិនខ្លបខ្លាចបញ្ហាទាំងនោះទៀតឡើយ ផ្ទុយទៅវិញ អ្នកនិងមានអារម្មណ៍ខ្មីឃ្មាតរុសរាន់ រំភើបរីករាយដែលបានគិតបានដោះស្រាយបានសាកល្បងវិធីថ្មីៗ។ អ្នកចាប់ផ្តើមរីករាយនិងបញ្ហាដែលចូលមក ព្រោះវាធ្វើអោយអ្នកមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនអ្នកមានជីវិតជីវ៉ា។

បែរមករឿងត្រីរបស់ជនជាតិជប៉ុនវិញ តើគេដោយស្រាយបញ្ហាត្រីដោយមិនឈប់ឈរយ៉ាងណា?

ដំណោះស្រាយរឿងត្រីរបស់ជនជាតិ​ជប៉ុន តែបន្តិចប៉ុណ្ណោះ។ ជនជាតិជប៉ុនគេនៅតែដាក់ត្រីទៅក្នុងធុងដដែល ហើយក៏ដាក់ត្រីឆ្លាមល្មមមួយទៅក្នុងធុងនីមួយៗដូចគ្នា

ត្រីឆ្លាមអាចស៊ីត្រីបន្តិចបន្តួច តែវាធ្វើអោយបណ្តាត្រីមួយភាគធំមានជីវិតជីវ៉ាឡើង ត្រីក៏ប្រឈមនិងបញ្ហាហើយ ហែលទឹកមិននឿយណាយ ហើយក៏ក្លាយជាត្រីដែលមិនរងចាំតែថ្ងៃស្លាប់

កុំគេចចេញពីបញ្ហាតែត្រូវលោតចូលទៅរកបញ្ហា ហើយចាត់ការវាអោយរលូនរីករាយជាមួយវាចុះ បញ្ហាគឺជាបទពិសោធន៍ផ្លាស់ប្តូររស់ជាតិជីវិត។
តែបើបញ្ហានោះមិនធំធេងពេកទេក៏កុំទាន់ចុះចាញ់សាកល្បងរៀបចំប្រព័ន្ធអោយខ្លួនឯងជាថ្មីរិះរកភាពប្រកដប្រជាអោយត្រឡប់មកវិញ រកចំណេះដាក់ខ្លួនរកជំនួយក៏បានបើចាំបាច់។

តែបើអ្នកបានដោះស្រាយបញ្ហានោះអស់រលីងហើយ ក៏មានពេលរកបញ្ហាថ្មីដែល ផ្តល់នូវការផ្លាស់ប្តូរជាងមុន។

បើសិនជាគ្រប់គ្នាបានសំរេចជោគជ័យក្នុងជីវិតផ្ទាល់ខ្លួន និងគ្រួសារហើយចូលសាកល្បងមើលជុំវិញខ្លួន ថាអ្នកអាចធ្វើអ្វីបានទៀតដល់អ្នកដ៏ទៃ ក្រុមការងាររបស់អ្នកក សង្គមដែលអ្នករស់នៅ។

ឬក៏មនុស្សទូទៅក្នុងលោក។

អ្នកអាចកសាងភាពខុសប្លែកផ្សេងៗទៀតបានច្រើនដល់ពិភពលោកមួយនេះ។

ថ្ងៃនេះ...

តើអ្នកបានដាក់ឆ្លាមទៅក្នុងធុងជីវិតរបស់អ្នកហើយឬនៅ?